Het is geen geheim dat ik geïnspireerd ben door Felix Vallotton. Zowel zijn houtsnede’s als zijn latere olieverfschilderijen zijn fenomenaal.
In 2015 stapte ik over van acryl- naar olieverf. Bij deze overstap ontstond de eerste serie interieurs – het eerste schilderij was met de witte kat. Later volgden er meer doeken. De interieurs of stijlkamers die ik de afgelopen 8 jaar heb geschilderd veranderen langzaam.
Ik heb goede herinneringen aan een monumentaal dijkhuis in Kinderdijk, waar ik als kind vaak kwam, in de jaren ’70 en ’80. De beelden die ik ervan heb onthouden heb worden steeds mooier, een soort van Vermeer interieur. Ik heb er geen foto’s van, vandaar wellicht dat ik erover schilder. Een zwart wit geblokte vloer in de gang, een antieke badkamer, krakende vloer in de woonkamer, met een art nouveau schouw en buiten de wilde tuin met een paar geiten en uitzicht op de rivier de Lek. ‘s Avonds aan de ronde tafel bij het avondeten zag ik de binnenvaartschepen voorbij varen.
Dit jaar (2023) heb ik de nostalgische stijlkamers verruild voor hedendaagse inkijkjes. Mijn eigen woonkamer (zie hierboven) en interieurs dat van andere mensen, die ik via via tegen ben gekomen.
